Jaka jest umowa z UEFI?

Wygląda na to, że istnieją dwa obozy, mała grupa ludzi, którzy dbają o UEFI i wszyscy, którzy tak naprawdę nie zauważają ani nie troszczą się tak długo, jak działa ich komputer. Porozmawiajmy więc o tym, co jest, jak to było, to, do czego nadaje się, i dlaczego powinieneś (lub nie, nie powinieneś).

Co to jest UEFI?

UEFI oznacza zunifikowany interfejs oprogramowania układowego, konwencjonalny w posiadaniu organizacji znanej jako Forum Zjednoczone EFI. Intel wyszedł z EFI (rozszerzalny interfejs firmware), a później spec publicznie jako UEFI. Jako specyfikacja, dane dotyczące aplikacji zmieniają między dostawcami i producentami, ale celem jest przedstawienie konwencjonalnej i zrozumiałej konwencjonalnej i zrozumiałej konwencjonalnej i zrozumiałej struktury systemu operacyjnego. Dzięki temu jest to znacznie prostsze do napisania operacyjnego, ponieważ nie trzeba już martwić o całą nieznośną firmę, która faktycznie rozpoczyna chipset.

Kilka IBV (niezależnych dostawców BIOS) oferuje swoje wdrożenia UEFI, które produkują, że płyty główne mogą licencyjne i stosować w swoich produktach. Niektóre przykłady byłyby AMI, Phoenix i Insyde. Prawdopodobnie widziałeś swoje logo lub tylko tekst ich nazwy krótko flashować na ekranie przed prawidłowo botozami operacyjnymi.

Porozmawiajmy o tym, jak buty UEFI. Ogólnie istnieje kilka różnych faz. Zazwyczaj mówymy, ponieważ istnieje wiele implementacji i licznych z nich robią rzeczy ze specyfikacji. Istnieją trzy fazy ogólne: bezpieczeństwo i bezpieczeństwo (SEC), Inicjalizacja Pre-EFI (PEI) i środowisko wykonania napędu (DXE). Każdy jest mini system operacyjny. Ponieważ Intel jest tym, który rozpoczął EFI, a później przekształcił go w UEFI, większość projektu jest rozwijana wokół tego, jak uruchomi się procesorami Intel. Inne platformy takie jak ramię, mogą powstrzymać się od robienia wielu w fazie SEC lub PEI.

Proces rozruchu dla procesorów X86 jest trochę dziwny. Zaczynają w trybie rzeczywistym (choć większość procesorów są obecnie nierealne), z 20-bitową przestrzenią adresową (1 MB adresowalnej pamięci) dla powodów kompatybilności wstecznej. Ponieważ procesor nadal uruchamia się, przełącza się do trybu zabezpieczonego, a następnie wreszcie do długiego trybu. W systemie wielordzeniowym wszystkie procesory wyścigowe, aby uzyskać semafor lub czytać EAX, a jeden wyznaczony jest BSP (procesor Bootstrap). Przegrani zatrzymują się, dopóki BSP rozpocznie ich przez IPI (przerwanie między procesorami). Zwykle istnieje chip flash na pokładzie z oprogramowaniem oprogramowania mapowane do końca fizycznego 32-bitowego obszaru pamięci. Ekran Intel Management (Me) lub Procesor bezpieczeństwa i zabezpieczeń AMD (PSP) wykonuje większość fazy SEC, takich jak płukanie pamięci podręcznej i uruchomienie procesorów.

Po rozpoczęciu procesorów, oficjalnie rozpoczęła się Pei. W systemach Intel nie ma pamięci RAM w większości PEI. Dzieje się tak, ponieważ pamięć musi być przeszkolona i linki zainicjowane, zanim procesor może ich użyć. Zawsze bezwzględny pchnięcie o wiele więcej i znacznie większą prędkość od pamięci RAM oznacza, że ​​pamięć RAM należy przetestować, skalibrowany i skonfigurowany na każdym uruchomieniu, ponieważ różne kije RAM mają inne parametry. Liczne systemy podręcznej pamięci podręcznej tych parametrów dla szybszych czasów rozruchowych, ale zazwyczaj muszą być unieważnione i naprężone, ponieważ pamięć RAM. PSP obsługuje trening pamięci i pakowanie UEFI w niektórych systemach AMD, zanim główny procesor X86 został wyciągnięty z resetowania. W przypadku systemów Intel używają sztuczki o nazwie XIP (wykonanie na miejscu), która zamienia różne bufory w krótkoterminowej pamięci RAM. Jest tylko mały stos, maleńka ilość przestrzeni sterty i bez zmiennych statycznych dla Pei. Liczne platformy Intel Server polegają na kontroleru Zarządzania Zarządu (BMC), aby trenować pamięć, ponieważ trening duże ilości pamięci zajmują dużo czasu.

Po inicjalizacji pamięci RAM i przeniesienie zawartości pamięci podręcznej krótkoterminowej przeniesiemy się do DXE. Faza DXE oferuje dwa rodzaje usług: start i wykonawcę. Usługi wykonawcze mają być spożywane przez system operacyjny, usługi, takie jak zmienne nieulotne. Usługi rozruchowe są zniszczone po wywołaniu ExtbootServices (zazwyczaj przez ładowarkę OS), ale są one usługami, takimi jak wejście klawiatury i sterowniki graficzne. BDS (wybór urządzeń rozruchowych) biegnie w DXE i jest jak system określa, jaki napęd do rozruchu (dysk twardy, USB itp.).

To był bardzo gęsty i X86 konkretny przegląd. Liczne architektury, takie jak ramię Eschew UEFI na coś bardziej jak CoreBoot, Linuxboot lub LK, gdzie buty mały jądro Linuksa, który wtedy Kexec w znacznie większym jądrze. Jednak liczne platformy ramienia mogą również wykorzystać UEFI. Tylko czas powie, w którą stronę przenosi się branżę.

Jak to było

W 2005 roku UEFI całkowicie zastąpiło EFI (rozszerzalny interfejs oprogramowania układowego), konwencjonalny Intel przedstawił kilka lat przed. EFI pożyczył liczne rzeczy z okien tego okresu, formaty obrazu Pecoff i UEFI, z kolei pożyczonej metod EFI. Przed EFI był dobry stary system BIOS (podstawowy system wyjściowy). Nazwa pochodzi z systemów CP / M z 1975 r. W tym okresie BIOS był sposób na uruchomienie i oferowanie nieco jednolitego interfejsu do zastosowań BY oferuje połączenia BIOS. Połączenia telefoniczne umożliwiło program do uzyskania dostępu do wejścia i wyjść, takich jak porty szeregowe, RTC i autobus PCI. Phoenix i inni odwrócili interfejs zastrzeżony, że IBM produkował do produkcji kompatybilnych maszyn IBM, które ostatecznie doprowadziły do ​​czegoś blisko standardu.

Czy jest lepiej niż BIOS?

Tak i nie, w zależności od twojej perspektywy. Licznych dostawców OS, takich jak UEFI, ponieważ zazwyczaj sprawiają, że ich życie są prostsze, ponieważ świadczone usługi ułatwiają nadanie jednorodnego uruchamiania doświadczeń. Społeczność Linuksa, zazwyczaj mówiąca, jest najlepiej agnostyczna w najgorszym przypadku w kierunku UEFi. Interfejs BIOS pchnie 45 lat na czas pisania i jest uważany za dziedzictwo w każdym sensie. Innym punktem w rogu UEFI jest to, że ułatwia wybór różnych gadżetów rozruchowych i aktualizowanie oprogramowania układowego na komputerze. UEFI wykorzystuje tabelę Podziałem GUID (GPT) nad Master Boot Record (MBR) – Reactd A Plus, ponieważ MBR jest nieco elastyczna. Dostarczone dzisiaj liczne platformy są oparte na projekcie EDK2 Open Source EDK2 z Tianoocore, wdrożenie UEFI, które obsługuje X86, ramię i Ryskv.

Największą skargą z UEFI jest to, że jest to zamknięte czarne pudełko z niewyobrażalnym dostępem do komputera i pozostaje lokalne po butach komputerowych. BIOS jest atrakcyjny, ponieważ interfejs jest powszechnie znany i zazwyczaj nie rezydent. UEFI można zaktualizować prostsze, ale także ma znacznie ważniejsze zapotrzebowanie na aktualizacje. Aktualizacja UEFI może całkowicie cegać system. Nie uruchamia się, a ze względu na bezpieczniki są wydmuchiwane na jednostkę, praktycznie niemożliwe fizycznie niemożliwe jest naprawienie, nawet dla producenta. Istotne ilości testów przejdą do tych aktualizacji, ale większość jest niezdecydowana, aby popchnąć wiele aktualizacji ze względu na ilość wymaganej pracy.

Dlaczego powinieneś się obchodzić

Pod koniec dnia troszczysz się, jeśli możesz użyć komputera dla rzeczy, które są dla Ciebie niezbędne. Niezależnie od tego, czy jest to gra, napisanie wiadomości e-mail, albo tworzenie nowego komputera, nie ma znaczenia, o ile komputer ma to, czego chcesz. i uruchamianie jest tylko jednym z zapomnianego krokiem w tworzeniu tego. Jeśli dbasz o zrozumienie każdego pojedynczego kodu, twoje urządzenie działa, musisz sprzątać na długą jazdę. Istnieją interesy, takie jak librem, idąc na długie długości, aby upewnić się, że podstępne problemy takie jak pamięć init pracują w blobach nieodznanych. Nadal możesz modyfikować UEFI, [Hales] jest wspaniałym przykładem ulepszenia biosu starego laptopa szkolnego. Narzędzia otwarte do kontroli i zrozumienia, co się dzieje pod kapturem, stają się coraz lepsze.

Ostatecznie jest to tyle, czy dbasz o proces rozruchowy urządzenia.